Downsyndroom Vlaanderen krijgt veel signalen dat multiculturele gezinnen met een kind met downsyndroom nogal eens de weg niet vinden naar de benodigde hulp. Op de DVD ‘Starting Up’ staat een vijftal gezinnen van uiteenlopende culturele achtergronden. Zij laten zien welke ondersteuning er mogelijk is en hoezeer die bijdraagt aan het welzijn en de ontwikkeling van hun kind.
Het programma zal daardoor ook andere ouders – alle ouders dus- van kinderen met een ontwikkelingsbelemmering, zoals downsyndroom, kunnen inspireren. Het geeft handvatten om het kind thuis te helpen in zijn ontwikkeling. Ook zal het voorbeeld van de gezinnen in ‘Starting Up’ andere gezinnen aanmoedigen om daarbij gebruik te maken van de professionele ondersteuning die er is.
‘Starting Up’ is ondertiteld in een groot aantal talen: Arabisch, Duits, Engels, Frans, Marokkaans-Berbers, Nederlands, Portugees, Sorani, Spaans en Turks. De DVD is te bestellen in onze webshop.
De filmportretten zijn via onderstaande links afzonderlijk te bekijken of te downloaden. De reeks begint met de familie Kanbir, van Turkse afkomst, met hun dochter Melisa. Moeder Saliha vertelt onder meer dat in Turkije mensen in het onderwijs en zelfs mensen in de gezondheidszorg dachten dat contacten met Melisa vermeden moesten worden wegens ‘besmettelijkheid van het syndroom’.
Dahlia Seddik uit Koerdisch Irak, op Wereld Downsyndroomdag nog actief als forumlid, vertelt over haar dochtertje Hana. “Ik hoop dat ze zoveel mogelijk zelfstandig wordt.” Dahlia benadrukt het belang om zo vroeg mogelijk te beginnen met Early Intervention. “Je moet geen tijd verspillen.”
Maureen Healy stelde zes maanden na de geboorte van Jamie vast dat ze geen antwoord wist op de vraag wat haar kind nodig had. “Hoe kon ik dat ook weten? Daarom is maatwerk zo belangrijk.” Maureen wil met haar inmiddels opgedane ervaringen een project in haar thuisland Suriname gaan opzetten.
Emma, de dochter van een Litouwse moeder en een Britse vader, doet het best goed. Maar, stelt moeder Ligita vast, de kinderen uit de buurt willen alleen met haar zusje spelen en niet met haar.
Eri, de Japanse moeder van Anna, vertelt hoe spannend het was om het nieuws dat haar pasgeboren dochter Downsyndroom had, aan haar ouders te vertellen. Gelukkig reageerden ze positief. Anna is zeer gebaat bij Early Intervention en daar zijn haar ouders blij mee: “Het is prettig om het idee te hebben dat je zo snel iets kunt doen.”
Celine krijgt van haar ouders volop de gelegenheid tweetalig op te groeien. Vader Hans: “Wij hoorden van Sue Buckley dat we zeker tweetalig door moesten gaan. Nu wordt ze in haar klas gewaardeerd omdat ze Frans praat. Zo heeft ze ook iets wat zij wel kan en anderen niet.”
De serie portretten wordt besloten met de familie Kakarakis. De kleine Christina hoort er gewoon bij, stelt vader Georgias. “Een gewoon kind met downsyndroom.”
